Autorami książki są pracownicy naukowi z różnych ośrodków uniwersyteckich, a także osoby związane zawodowo z więziennictwem, dzięki czemu publikacja jest nie tylko naukowo-teoretyczną refleksją, lecz także dzieli się z czytelnikami doświadczeniami pracy z więźniami. Więźniowie to osoby tracące wolność, czyli przestrzeń osobowego pozytywnego realizowania się. Złamanie uznanych norm etycznych i wyrządzenie zła drugiemu człowiekowi, wyrzuciło ich poza nawias społeczny. Więzienie to czas ogromnej próby i sprawdzian przetrwania, bowiem właśnie wówczas człowiek boleśnie doświadcza zjawiska alienacji, nawet autoalienacji. Jest to także czas kiedy jednostka sama nie zdoła się dźwignąć do utraconego poziomu człowieczeństwa i potrzebuje pomocy i wspólnej walki o odnowę moralną i przywrócenie więzi ze społeczeństwem. Dlatego w tym trudnym okresie odosobnienia są przy więźniach obecni kapelani więziennictwa, którzy doskonale wiedzą, jak podnosić na duchu i jak wskazywać drogę do uzdrawiania ducha i umysłu.
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.