Rok wydania 2017 (dodruk)
Publikacja dostępna w wersji elektronicznej w 
Celem niniejszej pracy jest rozwiązanie wyżej przedstawionej sytuacji
problemowej. W proponowanych rozważaniach zmierzamy do
skonstruowania teorii, na gruncie której można by rozstrzygnąć zarówno
kwestię natury czynności mowy, jak i spór o relację między semantyką
a pragmatyką.
W pierwszym rozdziale omawiamy stanowiska dotyczące natury
czynności mowy. Rozdział drugi poświęcony jest prezentacji koncepcji
literalistycznych i kontekstualistycznych, które oferują odmienne ujęcia
relacji między semantyką a pragmatyką. Warto zaznaczyć, że naszym
zadaniem nie jest przedstawienie historii obydwu sporów. Pisząc więc
o pierwszej i drugiej odsłonie każdego z nich mamy na myśli rozwój
odpowiadających im sytuacji problemowych, a nie ewolucję poglądów
myślicieli, którzy w sporach tych uczestniczą. Interesuje nas to, co dzieje
się w trzecim, a nie drugim z popperowskich światów.
W rozdziale trzecim proponujemy alternatywne spojrzenie na kwestię
natury czynności mowy oraz zagadnienie relacji między semantyką
a pragmatyką. Przedstawiamy też Ruth G. Millikan biologiczny model
języka. Stanowi on punkt wyjścia konstrukcji teorii zupełnych znaków
językowych. Ujęcie czynności mowy, które z tej teorii wynika, nie jest
ani griceowskie, ani austinowskie, przy czym pozwala na wyjaśnienie
lokalnej adekwatności stanowisk pierwszego i drugiego typu. Teoria
zupełnych znaków językowych godzi też pewną oryginalną odmianę
kontekstualizmu z literalizmem, umieszczając każde z tych stanowisk
na odrębnej płaszczyźnie opisu rzeczywistości językowej: ontologicznej
oraz kognitywistycznej.
Ze wstępu
