Po 1945 r. Polska i Wielka Brytania znalazły się w przeciwstawnych sobie blokach politycznych, dało to impuls do agresywnej kampanii antyzachodniej, której efektem była także propaganda antybrytyjska, prowadzona m.in. na łamach polskich czasopism. Propagandowy wizerunek przywódców i polityki Zjednoczonego Królestwa był zdecydowanie negatywny. Wielka Brytania pokazana została jako kraj podżegający do kolejnej, trzeciej wojny światowej, tym razem przeciwko ZSRR i jego satelitom. Politycy, zaangażowani w plany remilitaryzacji Niemiec Zachodnich i własnego kraju, rzekomo wskrzeszali śmiertelnego wroga Polski, skazywali na głód i biedę swoich obywateli, jednocześnie odrzucając pokojowe propozycje państw wschodnich. Byłemu imperium kolonialnemu zarzucano też niechęć do uznania niezależności podległych sobie krajów, aż po walkę zbrojną dla ratowania swoich wpływów. Tym oskarżeniom towarzyszyły opisy m.in. nędzy, chorób i głodu, które mieszkańcy ówczesnych i byłych krajów kolonialnych cierpiały na skutek wyniszczającej polityki brytyjskiej.
Odpowiedź na pytanie o efektywność takiej kampanii antyzachodniej nie może być jednoznaczna. Brak dokładnych badań w tym zakresie oraz dystans czasowy dzielący od opisywanych wydarzeń to niektóre z ograniczeń. Ostatecznie wydawać się jednak może, iż kampania prasowa nie odniosła sukcesu.

Dla tego produktu nie napisano jeszcze recenzji!

Właściciel sklepu internetowego nie gwarantuje, że publikowane opinie pochodzą od konsumentów, którzy używali danego produktu lub go kupili.