Żaneta Stasieniuk kontynuuje badania szczecińskiego ośrodka socjologicznego, specjalizującego się m.in. w problematyce socjologii ludzi morza. Publikacja wzbogaca naszą wiedzę o marynarzach okresu polskiej transformacji postkomunistycznej (lat dziewięćdziesiątych XX wieku). Zjawiska związane z procesem transformacji znalazły odbicie również w gospodarce morskiej, wywierając wpływ na postawy, oczekiwania i opinie pracowników tej gałęzi gospodarki. 
Celem, który postawiła sobie autorka, było uchwycenie przemian zachodzących wśród marynarzy - mieszkańców Szczecina, a dotyczących ich pracy oraz środowiska zamieszkania. Kolejne rozdziały ukazują m.in. statek morski jako specyficzne środowisko pracy, miasto portowe - rozpatrywane w kontekście zachodzących przemian społecznych, charakterystykę badanej zbiorowości (cechy środowiskowe, społeczno-zawodowe, podstawy egzystencji), życie marynarzy w mieście czy sfery ich aktywności pozazawodowej.
W Podsumowaniu autorka wskazuje m.in. na utrzymującą się satysfakcję marynarzy z wykonywanego zawodu, wynikającą z dość znacznych dochodów oraz samego faktu posiadania pracy. Osłabieniu i zmianie uległ jednak związek badanej zbiorowości z zakładem pracy. Wzmocnił się natomiast związek marynarzy z członkami rodziny, która stała się jedyną znaczącą instancją w ich życiu. Wzrosła również ilość pozytywnych opinii badanych na temat miasta - dostrzegają oni zmiany zachodzące w Szczecinie, a także przemiany jego funkcji (oprócz miasta portowego stał się on także ważnym ośrodkiem Euroregionu Pomerania). Do niepokojących zjawisk autorka zalicza czysto roszczeniowe nastawienie do zakładu pracy związane z uzyskiwaniem wysokich dochodów, tendencję do wycofywania się z życia społecznego czy zjawisko izolacji od osób o odmiennym statusie.

Dla tego produktu nie napisano jeszcze recenzji!