Publikacja dostępna też w


Rok wydania 2019

Dogonowie z bliska to rodzaj antologii zawierającej artykuły mojego autorstwa, powstałe w ciągu ostatnich lat (najstarszy jest jednak z 1987 roku), będące uko­ronowaniem o wiele dłuższej znajomości z mieszkańcami masywu Bandiagara i ich kulturą. Są one wynikiem moich wieloletnich wędrówek po kraju Dogo­nów, wielu długich rozmów czy „obserwacji uczestniczących”, po prostu – bli­skich kontaktów z Dogonami.

Dogonowie, jak wiele innych grup etnicznych kontynentu afrykańskiego, są nosicielami oryginalnej kultury, nierzadko zupełnie obcej naszemu euro­pocentrycznemu postrzeganiu świata. Poczynając od tradycji oralnej jako za­sady przekazywania wiedzy i jej funkcjonowania, poprzez segmentarny układ jej „posiadania”, a kończąc na znalezieniu następcy i przekazaniu mu, na ko­lejne pokolenie, własnego „depozytu”. Jeśli dodamy do tego różne poziomy wtajemniczenia i kompetencji, sytuacja staje bardzo skomplikowana. Badania terenowe prowadzone w takim środowisku nie są proste, wymagają uważnej i stałej weryfikacji oraz odpowiedniego doboru informatorów. Konieczny jest czas i doświadczenie. Ktoś, kto zawita do kraju Dogonów na krótko, z wyku­pioną wycieczką czy nawet indywidualnie, ma niewielkie szanse na dowie­dzenie się czegoś „nowego” czy „oryginalnego” o ich kulturze. Podobnie było w moim przypadku. Początkowo wszystkie przekazy przyjmowałem „na wiarę”, z czasem moi informatorzy i zwykli rozmówcy zaczęli się orientować, że za­dający pytania coraz głębiej drąży temat i nie wszystko można wytłumaczyć mu w „prosty” sposób, bez konieczności przekazania kolejnej cząstki tego, „co zakryte”. Już te pierwsze przekazy, czasami dość niekompletne, zamieszcza­ne potem w artykułach, stały się dowodem na długą drogę, którą trzeba było pokonać, zanim doszło się do wyników zadowalających obie strony. Być może dzisiaj te najwcześniejsze nie powstałyby w takim kształcie. Dążenie do prawdy obligowało mnie do dalszych działań.

                                                                                                       Ze wstępu

Rozdział pierwszy

Wprowadzenie do historii polskich badań afrykanistycznych. Gdzie kraj Dogonów,

a gdzie Polska?

Rozdział drugi

Tradycjonalizm kulturowy Dogonów z Mali

Rozdział trzeci

Atmo Doumbo – refleksje nad systemem władzy i stratyfikacją społeczną Dogonów

Rozdział czwarty

Sztuka Afryki u progu XXI wieku – refleksje etnologa

Rozdział piąty

Czy w Afryce jest jeszcze miejsce na tajne związki – rzecz o stowarzyszeniu

Awa u Dogonów

Rozdział szósty

Ukryty wymiar afrykańskiej przestrzeni

Rozdział siódmy

Afrykański obraz świata białych – między kultem cargo a postawą roszczeniową.

Na przykładzie Dogonów z Mali

Rozdział ósmy

Plemiona Afryki Zachodniej wobec globalizacji

Rozdział dziewiąty

Pochwała afrykańskiej tradycji oralnej

Rozdział dziesiąty

Afryka – kontynent specjalnej troski?

Rozdział jedenasty

Wioska Dogonów jako symbol ciała mitycznego przodka, czyli co zostało z mitu?

Rozdział dwunasty

Yaa iye-i la (Wczoraj to nie dzisiaj) – rozwój i zmiana w kulturze Dogonów (Mali)

Rozdział trzynasty

Dziś prawdziwych masek w Afryce już nie ma…?

Rozdział czternasty

„Jesteśmy innej rasy i dlatego nasz dom nie jest dla nich” – piętno wykluczenia

w społeczeństwie afrykańskim

Rozdział piętnasty

Is it safe? Bezpieczeństwo kulturowe – co to takiego ?

Rozdział szesnasty

Czy współczesna Afryka zatraca zdolność komunikowania się?

Rozdział siedemnasty

Oryginał, kopia… fałszerstwo. Rozważania na temat współczesnej sztuki afrykańskiej

Rozdział osiemnasty

Etnolog pod presją zmian w Afryce

Zakończenie

Bibliografia

Spis ilustracji

Ilustracje

Dla tego produktu nie napisano jeszcze recenzji!

Właściciel sklepu internetowego nie gwarantuje, że publikowane opinie pochodzą od konsumentów, którzy używali danego produktu lub go kupili.