Kolejny, trzeci tom serii poświęconej Dogonom wypełniony jest publikacjami etnologa-afrykanisty – Lucjana Buchalika. To jeden z tych nielicznych badaczy, który nie potrafi pisać o Afryce bez bliskiego, wielokrotnego kontaktu z jej mieszkańcami. Tę pasję przejawiał już jako student, organizując w niełatwych warunkach komunistycznego systemu, w roku 1984, wyprawę do Afryki. Chociaż wyprawa nie zakończyła się spektakularnym sukcesem (prawie wszyscy jej uczestnicy musieli wracać awaryjnie do kraju), Lucjan Buchalik pozostał i z determinacją wyruszył na spotkanie z kulturą Dogonów. Następny wyjazd miał miejsce w 1990 roku, kiedy to dotarł kolejny raz do tego plemienia jako uczestnik Ekspedycji Etnologicznej SAHARA-SAHEL ’90 zorganizowanej przez Muzeum Narodowe w Szczecinie. A potem było już dużo łatwiej – wyjazd za wyjazdem. Zainteresowanie kulturą Dogonów dzielił z badaniami wśród ich sąsiadów – Kurumbami z Burkina Faso. Te niecodzienne, dualne badania zaowocowały oddzielną publikacją, która była jednocześnie jego dysertacją doktorską. Wyjazdy w te oba rejony (Mali, Burkina Faso) stały się może nie codziennością, ale „corocznością”. Żmudne obliczenia wykazały, że był w Afryce aż 40 razy, w tym 18 razy w kraju Dogonów. To swoisty rekord wśród polskich afrykanistów. Prócz działalności naukowo-badawczej pomagał także na miejscu różnym organizacjom pozarządowym w ich niełatwej pracy. Jednocześnie, jako Dyrektor Muzeum Miejskiego w Żorach, gromadził w trakcie swoich wyjazdów niemałe kolekcje eksponatów dla tej instytucji. Publikował nie tylko artykuły, ale i książki: Kolorowy sahel, Niewolnicy kobiet czy Dogon ya gali, a wymieniam tylko te obszerniejsze. Jako muzealnik publikował albumy poświęcone różnym materialnym artefaktom – nie tylko Dogonów i Kurumbów, ale również unikalnym kolekcjom będącym efektem zainteresowań Muzeum Miejskiego w Żorach, a zarazem dokumentującym dokonania Polaków w poznawaniu i opisywaniu kultur pozaeuropejskich świata.

                                                                                                                  Ze wstępu

Rozdział pierwszy

Historia i stan badań kultury Dogonów

Rozdział drugi

Osadnictwo w falezach Bandiagary i jego dzieje

Rozdział trzeci

Charakterystyka kultury Dogonów (Afryka Zachodnia)

Rozdział czwarty

Rola pokrewieństwa żartów w tworzeniu się współczesnego społeczeństwa Burkinabe

(Burkina Faso)

Rozdział piąty

Trwałość słowa

Rozdział szósty

Maska afrykańska – sacrum czy profanum?

Rozdział siódmy

Tajne stowarzyszenie Awa w procesie przemian

Rozdział ósmy

Ludy refugialne w obliczu kolonizacji

Rozdział dziewiąty

Maska dogońska

Rozdział dziesiąty

Dogońska koncepcja zdrowia w procesie współczesnych przemian

Rozdział jedenasty

Afrykański rynek antykwaryczny. Między autentycznością a komercją. Przypadek Dogonów

i Sombów

Rozdział dwunasty

Kraj Dogonów – krajobraz postturystyczny

Rozdział trzynasty

Rytuał sigui – pamięć i tożsamość. Koniec wielowiekowej tradycji? (Jacek Łapott) 

Zakończenie (Jacek Łapott) 

Bibliografia 

Fotografie

Dla tego produktu nie napisano jeszcze recenzji!

Właściciel sklepu internetowego nie gwarantuje, że publikowane opinie pochodzą od konsumentów, którzy używali danego produktu lub go kupili.