Człowiek, poprzez indywidualne nadawanie znaczeń, odkrywa sobie właściwe oblicze starości, które pozostaje silnie związane z kształtowanym biograficznie poczuciem tożsamości. Jeżeli człowiek definiuje sytuację przejścia na emeryturę jako początek starości wartościowanej negatywnie, to rozpoczęcie życia na emeryturze odbiera jako okres zamykający perspektywy dalszego rozwoju. Jeżeli wartościuje starość pozytywnie, to dostrzega dla siebie nowe możliwości bycia w świecie. Odpowiedź na pytanie „kim jestem?” jest istotna nie tylko dla samych osób starszych, w różnym stopniu przygotowanych do walki o nową jakość życia w starości. Stanowi również wyzwanie dla starzejących się społeczeństw, które wciąż zdają się widzieć w fenomenie starości przede wszystkim problem, a nie potencjał. Decyzja o wznowieniu publikacji podyktowana została dużym zainteresowaniem Czytelników, świadczącym o aktualności i wadze poruszonej problematyki. Zaprezentowane ujęcie badawcze może stanowić inspirację nie tylko do dalszych badań, ale również do refleksji nad biegiem życia i przygotowania do okresu starości.
Pliki cookies i pokrewne im technologie umożliwiają poprawne działanie strony i pomagają dostosować ofertę do Twoich potrzeb. Możemy wykorzystywać pliki cookies własne oraz naszych partnerów w celach analitycznych i marketingowych, również w celu dopasowania treści reklamowych do Twoich preferencji. Możesz zaakceptować wykorzystanie wszystkich tych plików lub dostosować użycie plików do swoich preferencji.
