Niniejsza monografia jest kolejnym efektem wieloletnich badań dotyczących reelekcji prezydentów miast na prawach powiatu w wyborach bezpośrednich.
W latach 1990–1998 odbywały się wybory samorządowe, w których mieszkańcy wskazywali wyłącznie swoich przedstawicieli do organów uchwałodawczych, które następnie wyłaniały zarządy gmin i miast. Zwłaszcza prezydenci większych miast wybierani w latach 90. XX wieku doświadczali mankamentów takiego systemu wyboru samorządowych władz wykonawczych. Upartyjnione rady miast często miały problem z uzgodnieniem akceptowalnego dla większości radnych kandydata na włodarza miasta. W konsekwencji, w trakcie kadencji prezydenci musieli liczyć się z możliwością ich odwołania, co powodowało nadmierne uzależnienie od ówczesnych rad.
Z wprowadzenia
Rozdział 1
Uwagi o specyfice miasta
1.1. Ogólna charakterystyka miasta
1.2. Preferencje polityczne rzeszowian w wyborach parlamentarnych
1.3. Władze samorządowe w latach 1990–2002
Rozdział 2
Rywalizacja o prezydenturę Rzeszowa
2.1. Wybory w 2002 roku
2.2. Wybory w 2006 roku
2.3. Wybory w 2010 roku
2.4. Wybory w 2014 roku
2.5. Wybory w 2018 roku
Rozdział 3
W poszukiwaniu źródeł wieczności prezydenta Rzeszowa
3.1. Wieczność we wskaźnikach
3.2. „Całkowicie zdominował partie”, czyli lokalna scena polityczna
3.3. „Moją partią jest Rzeszów”, czyli personalizm partyjny
3.4. Dobry gospodarz
3.5. „Metody zarządzania, dość ostre”, czyli „robota ma się robić”
3.6. „Z władzą współpracuje mu się dobrze”, czyli nieideologiczny pragmatyzm miejski
3.7. Inwestycje, czyli „Rzeszów mój widzę ogromny”
Pliki cookies i pokrewne im technologie umożliwiają poprawne działanie strony i pomagają dostosować ofertę do Twoich potrzeb. Możemy wykorzystywać pliki cookies własne oraz naszych partnerów w celach analitycznych i marketingowych, również w celu dopasowania treści reklamowych do Twoich preferencji. Możesz zaakceptować wykorzystanie wszystkich tych plików lub dostosować użycie plików do swoich preferencji.