Publikacja dostępna też w Rok wydania 2016
Przedmiot opracowania stanowi problematyka związana ze źródłami zawiadomień
o popełnionych przestępstwach w polskim postępowaniu karnym. Celem rozprawy
jest jasne rozróżnienie występujących w polskim porządku prawnym podmiotów,
które dostarczają informacji o popełnionym przestępstwie rozumianym w szerokim
sensie, jak również wykazanie konsekwencji spowodowanych jego wpływem oraz
reakcji organów państwa na te informacje.
Skuteczne zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom państwa jest przede wszystkim
uzależnione od efektywnego działania organów ścigania. Instytucje takie jak policja
i prokuratura, aby mogły prawidłowo realizować swoje zadania, muszą dysponować
rzetelnymi informacjami na temat sytuacji panującej w danym środowisku. Natomiast
w celu uzyskania tych informacji muszą współpracować z obywatelami i tu doniosłą
rolę odgrywają źródła informacji o popełnionym przestępstwie. Tym samym praca ma
na celu wykazanie, że to właśnie współdziałanie organów państwa i społeczeństwa jest
warunkiem niezbędnym wpływającym na poczucie bezpieczeństwa. Im społeczeństwo
mocniej darzy organy ścigania zaufaniem i wierzy w ich sprawne działanie, tym bardziej
jest skłonne reagować na dostrzegane nieprawidłowości.
Ze wstępu
Rozdział I. Rola postępowania przygotowawczego w procesie karnym
1. Cele i zadania postępowania przygotowawczego
2. Zasada prawdy materialnej
3. Zasada ścigania z urzędu
4. Zasada legalizmu
Rozdział II. Społeczny obowiązek zawiadomienia o popełnionym przestępstwie
1. Różnice między informacją a zawiadomieniem o przestępstwie
2. Powszechny obowiązek zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa
3. Formy zawiadomienia o przestępstwie
Rozdział III. Prawny obowiązek zawiadomienia o popełnionym przestępstwie
1. Zawiadomienie pochodzące od instytucji państwowej lub samorządowej
2. Prawny obowiązek sądu zawiadomienia o popełnionym przestępstwie
3. Prawny obowiązek zawiadomienia o przestępstwie w świetle art. 240 k.k.
4. Prawny obowiązek zawiadomienia o przestępstwie wynikający z przepisów szczególnych
Rozdział IV. Pokrzywdzony jako źródło informacji o popełnionym przestępstwie
1. Pokrzywdzony przestępstwem w ujęciu historycznym
2. Definicja pokrzywdzonego i jej ewolucja
2.1. Ewolucja definicji pokrzywdzonego
2.2. Zakres definicji pokrzywdzonego
2.2.1. Zakres podmiotowy
2.2.2. Dobro prawne
2.2.3. Bezpośredniość
2.2.4. Zakład ubezpieczeń, PIP i organy kontroli państwowej
3. Prawne pojęcie pokrzywdzonego a wiktymologiczne pojęcie ofiary
4. Zawiadomienie o popełnionym przestępstwie złożone przez pokrzywdzonego
5. Przestępczość nieujawniona
Rozdział V. Oskarżony jako źródło informacji o popełnionym przestępstwie
1. Oskarżony, podejrzany a osoba podejrzana
2. Zawiadomienie o popełnieniu własnego przestępstwa
3. Prawo oskarżonego do milczenia
4. Wyjaśnienia oskarżonego jako źródło informacji o popełnionym przestępstwie
Rozdział VI. Inne źródła informacji o popełnionym przestępstwie
1. Anonim
2. Czynności operacyjno-rozpoznawcze
3. Informacje pochodzące z mass mediów
Rozdział VII. Reakcja organów ścigania na informacje o popełnionym
przestępstwie z uwagi na źródło jej przekazania
1. Informacje uzyskane w ramach prowadzenia czynności sprawdzających
2. Podstawa i forma wszczęcia postępowania przygotowawczego
3. Odmowa wszczęcia postępowania przygotowawczego
Zakończenie
Bibliografia
Wykaz skróconych tytułów czasopism
The sources of information about committed crimes (Summary)