Niniejsza publikacja jest poświęcona działalności polskich partii lewicowych w pierwszej dekadzie XXI wieku, obejmuje szerokie spektrum ugrupowań parlamentarnych i poza-parlamentarnych. Rola polityków lewicy po 1989 roku była znacząca. Uczestniczyli oni w rządach, a przez dwie kadencje przedstawiciel lewicy sprawował urząd prezydenta państwa. Nowe tysiąclecie lewica rozpoczęła od wielkich sukcesów, a następnie traciła wyborców i wpływy. Jednym z celów Autora jest wyjaśnienie przyczyn tego stanu rzeczy na podstawie analizy programów, struktur organizacyjnych partii, a także przyjmowanych przez nie strategii wyborczych.
W pracy omówiono różnice i podobieństwa w myśli politycznej badanych formacji. Poruszono między innymi stosunek do wolności, praw kobiet, mniejszości, Kościoła, gospodarki i polityki społecznej. Analizie poddano struktury, członkostwo, rolę organów kolegialnych i liderów w partiach.
Przedstawiono strategie budowy partyjnych porozumień lewicowych i centrolewicowych w okresie sukcesów i porażek wyborczych. Wskazano na wspólne cechy partii polskiej lewicy. Przedmiotem badań stały się partie socjaldemokratyczne, a także partia komunistyczna i zielonych. Różniły się one pod względem liczebności, doświadczenia czy wielkości poparcia, łączyła je jednak deklarowana programowa lewicowość.
Pliki cookies i pokrewne im technologie umożliwiają poprawne działanie strony i pomagają dostosować ofertę do Twoich potrzeb. Możemy wykorzystywać pliki cookies własne oraz naszych partnerów w celach analitycznych i marketingowych, również w celu dopasowania treści reklamowych do Twoich preferencji. Możesz zaakceptować wykorzystanie wszystkich tych plików lub dostosować użycie plików do swoich preferencji.
HUMANISTYKA
